سرشت طنز منظوم قرن هجدهم در ادبیات انگلیسی و میراث کلاسیک آن

هدف اصلی پایان نامه ی حاضر بررسی سرشت طنز منظوم قرن هجدهم در ادبیات انگلیسی می باشد که در آن نویسنده ی پایان نامه کوشیده است تا با مطالعه ی دقیق و بررسی موشکافانه ی گزیده ای از مهمترین طنزهای جان درایدن و الکساندر پوپ به این مهم دست یابد. بدین منظور، در ابتدا نویسنده مفهوم طنز و کارکردهای آن و همچنین سیر تاریخی شکل گیری طنز از ابتدا تا کنون را در فصل نخست بررسی نموده است. سپس در ادامه شخصیت و خصوصیات ذهنی طنزنویس مورد بررسی موشکافانه و دقیق قرار گرفته است. ذکر پیشینه و اهمیت تحقیق نیز پایان بخش فصل یک می باشد. فصل دوم چار -چوب نظری است که در آن طنزهای نویسندگان روم باستان، هوراس و جونال، به دقت بررسی شده و ویژگی های منحصر بفرد آن به شرح و تفصیل بیان شده اند. در این فصل همچنین مطالبی در خصوص تاریخچه و ساختار طنز منظوم روم باستان ارائه شده است. فصل سوم و چهارم که قسمت اصلی پایان نامه ی حاضر را تشکیل می دهند به ترتیب به طنز دوره ی بازگشت پادشاهی و قرن هجدهم اختصاص داده شده اند. فصل سوم بررسی و تحلیل طنز دوره ی بازگشت پادشاهی با تاکید بر آثار جان درایدن به عنوان مهمترین طنزپرداز آن دوره می باشد. در فصل چهارم که به طنز قرن هجدهم اختصاص یافته است گزیده ای از مهمترین طنزهای الکساندر پوپ مورد بررسی و تحلیل دقیق قرار گرفته است. پایان بخش مطالعه فصل پنجم می باشد که در آن نتایج مطالعه ی حاضر به اجمال بیان گردیده است.